Με τον όρο αλλεργία αναφερόμαστε στην υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού μας συστήματος (που σχετίζεται με την άμυνα του οργανισμού), όταν έρχεται σε επαφή με ουσίες του περιβάλλοντος, κατά τα άλλα αβλαβείς, που ονομάζονται αλλεργιογόνα.
Ουσίες που μπορεί να δράσουν ως αλλεργιογόνα είναι η γύρη των λουλουδιών, σκόνη, τρίχωμα κατοικίδιων ζώων, ορισμένες τροφές όπως τα αυγά, θαλασσινά, φρούτα, καλλυντικά, φάρμακα (πενικιλίνη… ) και πολλά άλλα. Οι ουσίες αυτές μπορεί να εισέλθουν στο σώμα μέσω εισπνοής, κατάποσης, ή κατά την επαφή με το δέρμα.
Φυσιολογικά ο οργανισμός μας ανέχεται την επαφή με τα αλλεργιογόνα χωρίς κανένα πρόβλημα (ανοσολογική ανοχή).
Τα αλλεργικά άτομα όμως εμφανίζουν μια υπερβολική αντίδραση (υπερευαισθησία) του ανοσοποιητικού συστήματος στα αλλεργιογόνα. Όταν ο οργανισμός τους έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με κάποιο αλλεργιογόνο, παράγονται αντισώματα (ανοσοσφαιρίνες IgE) για την εξουδετέρωση του. Αυτά συνδέονται σε ειδικούς υποδοχείς πάνω στην κυτταρική μεμβράνη ορισμένων κυττάρων (βασεόφιλα, μαστοκύτταρα ) του οργανισμού. Την επόμενη φορά που το άτομο θα έρθει σε επαφή με το ίδιο αλλεργιογόνο, αναγνωρίζεται από τις ανοσοσφαιρίνες IgE, γεγονός που οδηγεί σε διέγερση των βασεόφιλων και των μαστοκυττάρων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση ουσιών (π.χ. ισταμίνη) οι οποίες ευθύνονται για την πρόκληση της φλεγμονώδους αντίδρασης και την εμφάνιση των συμπτωμάτων της αλλεργίας.
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ποικίλα (εξάνθημα, κνησμός, ρινική συμφόρηση, καταρροή, φτάρνισμα, βήχας), να αφορούν διάφορα μέρη του σώματος (π.χ. μάτια, μύτη, δέρμα, πνεύμονες) αλλά και να ποικίλουν σε βαρύτητα από άτομο σε άτομο.
Τρόποι Θεραπείας
Η αποφυγή έκθεσης στα αλλεργιογόνα, όσο είναι εφικτό και η χορήγηση φαρμάκων είναι συνήθως οι τρόποι για την αντιμετώπιση των αλλεργιών.
Τα κυριότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι τα κορτικοστεροειδή, τα αντιισταμινικά, τα αποσυμφορητικά, τα βρογχοδιασταλτικά, αδρεναλίνη, ανοσοθεραπεία (αντι-IgE θεραπεία). Συχνά όμως η χρήση τους οδηγεί σε παρενέργειες όπως υπνηλία, κεφαλαλγία, ζάλη, κόπωση…
Θεραπεία Αλλεργιών μέσω Βελονισμού
Ο βελονισμός στην πλειοψηφία των περιπτώσεων μπορεί να βοηθήσει τόσο στην ανακούφιση των έντονων συμπτωμάτων που σχετίζονται με τις αλλεργίες καθώς και στην καταστολή της αλλεργίας.
Στις ενδείξεις του βελονισμού σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας περιλαμβάνονται το αλλεργικό βρογχικό άσθμα, το παιδικό άσθμα, οι αλλεργικές ρινίτιδες και ιγμορίτιδες, οι δερματικές παθήσεις, τα αλλεργικά εκζέματα και εξανθήματα.
Ο βελονισμός αποτελεί μια απόλυτα ασφαλή, φυσική, θεραπευτική μέθοδο χωρίς παρενέργειες. Η δράση του δεν περιορίζεται μόνο κατά τη διάρκεια της έξαρσης των συμπτωμάτων αλλά και προληπτικά.
Ο βελονισμός ενισχύει και εξισορροπεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα με αποτέλεσμα να μειώνεται η ευαισθησία απέναντι στα συνήθη αλλεργιογόνα. Με την εισαγωγή ειδικών βελόνων σε διάφορα σημεία του σώματος μας όπως και σε σημεία στο αυτί (ωτοβελονισμός), εκκρίνονται ουσίες (νευροδιαβιβαστές) που
ελέγχουν την υπερβολική αυτή αντίδραση του οργανισμού στα διάφορα ερεθίσματα. Με τον τρόπο αυτό οδηγεί σε μείωση των αλλεργικών αντιδράσεων και κατ΄ επέκταση στην εμφάνιση φλεγμονής.
Η προληπτική επίσης εφαρμογή του βελονισμού πριν την εμφάνιση των αλλεργικών συμπτωμάτων, βοηθά στην καλύτερη διαχείρισή τους. Μπορεί να οδηγήσει στην ελάττωση ή ακόμη και στη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής αλλά και να εμποδίσει την επανεμφάνιση τους.
